Wyrok NSA z dnia 31 maja 1994 r., sygn. SA/Wr 2111/93

Przepis art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ obejmuje także ulgę podatkową przewidzianą w par. 8 ust. 1 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 1989 r. w sprawie obniżek podatku dochodowego od osób prawnych /Dz.U. 1990 nr 4 poz. 20 ze zm./.

uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ ustalił Przedsiębiorstwu Przemysłu Betonów - Spółce z o.o. podatek dochodowy za okres od 1.10.1992 r. do 31.12.1992 r. w wysokości 966.028.000 zł. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że naliczenia podatku dokonano na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./, gdyż kwota podatku zadeklarowana przez Przedsiębiorstwo - 415.828.000 zł była zaniżona i należało ją zwiększyć o 550.200.000 zł. Podwyższono wymiar, ponieważ podatnik niesłusznie zastosował obniżkę podatku dochodowego z tytułu zwiększenia produkcji materiałów i wyrobów na potrzeby budownictwa mieszkaniowego na podstawie par. 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1989 r. w sprawie obniżek podatku dochodowego od osób prawnych /Dz.U. 1990 nr 4 poz. 20 ze zm./.