Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 8 czerwca 1994 r., sygn. SA/Po 592/94

Ustawodawca do polskiego podatku od towarów i usług /ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50; zm. Dz.U. nr 28 poz. 127/ wprowadził najsilniejsze ze wszystkich reguł językowych wykładni - reguły języka prawnego wyrażone w słowniczku ustawy, nakazującym dla określenia przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, stosować klasyfikacje wydane na podstawie przepisów o statystyce państwowej.

UZASADNIENIE

Naczelny Sąd Administracyjny, po zapoznaniu się ze stanem faktycznym i prawnym sprawy, zważył, co następuje:

Przedmiotem sporu między stronami jest to, czy produkowane przez skarżącego akumulatory ołowiane typu 3 SE 165, 6 SE 90 i 3 SE 190 mogą być opodatkowane stawką "0" procent podatku od towarów i usług - zgodnie z poz. 14 /symbol SWW 1039 Zespoły i części ciągników uniwersalnych i maszyn rolniczych/ załącznika nr 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./, czy też winny być zakwalifikowane do symbolu SWW 1 134 i opodatkowane zasadniczą stawką podatkową w wysokości 22 procent wynikającą z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/.

Spór zatem między stronami dotyczy rozumienia przepisów prawnych.

Sąd Administracyjny zwraca uwagę na to, że wykładnia tekstu prawnego rozumianego jako proces interpretacji przepisów prawnych /redakcyjnych jednostek tekstu prawnego/ zmierza do jego zrozumienia, tj. ustalenia takich czy innych obowiązków albo uprawnień adresatów norm prawnych. W literaturze prawniczej /por. np. Z. Ziembiński, Problemy podstawowe prawoznawstwa, Warszawa 1980, str. 282 i n. czy R. Mastalski, Interpretacja prawa podatkowego, Źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989 r., str. 96 i n./, a także w dotychczasowej praktyce orzeczniczej NSA powszechnie przyjmuje się, iż punktem wyjścia wykładni prawa jest tekst prawny. Poprzez tekst prawny ustawodawca przekazuje bowiem do wiadomości zainteresowanym podmiotom określone normy postępowania i oddziałuje sugestywnie na zachowania się adresatów tych norm. Aby zatem zrozumieć tekst prawny należy w pierwszym rzędzie odwołać się do reguł językowych powszechnego języka polskiego. Z założenia językowej racjonalności prawodawcy wyprowadza się w doktrynie prawniczej /por. np. szerzej A. Redelbach, S. Wronkowska, Z. Ziembiński. Zarys teorii państwa i prawa, Warszawa 1992 r. str. 203 i n./ i w praktyce stosowania prawa ogólniejszą regułę, iż jeżeli przepis jednoznacznie w danym języku formułuje normę postępowania, to tak właśnie należy dany przepis rozumieć.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00