Wyrok NSA z dnia 22 lutego 1994 r., sygn. SA/Po 3065/93

Według art. 54 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ulgi mieszkaniowe i inwestycyjne przyznane na podstawie ustawy o podatku wyrównawczym, nie wyczerpane w okresie do dnia 1.01.1992 r. stosuje się odpowiednio do dochodu i podatku dochodowego pobieranego na podstawie ustawy o podatku dochodowym.

Nie wyczerpane tzn. rozpoczęte ale nie do końca wykorzystane.

Powyższe uregulowania oznaczają, że pozostałe kwoty nakładów odlicza się od dochodów, jedynie w sytuacji choćby częściowego wykorzystania ulgi w roku poniesienia wydatku i osiągnięcia dochodu w wysokości powodującej powstanie obowiązku w podatku wyrównawczym.

oddala skargę.

UZASADNIENIE

Izba Skarbowa utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w sprawie ustalenia małżonkom N. i J.N. wymiaru podatku dochodowego za 1992 r. Podstawą do wydania powyższej decyzji był następujący stan faktyczny: w zeznaniu podatkowym za rok 1992 o wspólnych dochodach N. i J.N. wykazali łączny dochód w kwocie 134.409.000 zł. Od tego dochodu podatnicy odjęli kwotę 38.092.000 zł jako wydatek mieszkaniowy z lat 1900, 1991 ujmując go jako odliczenie należnej ulgi mieszkaniowej w podatku wyrównawczym do 31.12.1991 r. Urząd Skarbowy wydał decyzję, w której wymierzył podatek dochodowy za 1992 rok w kwocie 25.634.000 zł. Uznał bowiem, że zgodnie z art. 26 ust. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma podstaw do odliczenia kwoty 38.092.000 zł z dochodów roku podatkowego 1992.