Wyrok NSA z dnia 6 września 1994 r., sygn. SA/Ka 2212/93

Skoro istota ulgi przyznanej na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym /Dz.U. nr 42 poz. 188/ mogła polegać na odliczaniu od podstawy opodatkowania w kolejnych latach podatkowych spłat kredytu bankowego, to z mocy art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, jeżeli ulga ta nie została wyczerpana do dnia 1 stycznia 1992 r. - spłaty tego kredytu bankowego winny być odliczane od podstawy opodatkowania w tych latach podatkowych, w których są dokonywane.

Jeżeli zatem podatnikom została przyznana ulga podatkowa na podstawie ustawy o podatku wyrównawczym, a nie została wyczerpana przed dniem wejścia w życie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to niezależnie od tego, czy w którymś z poprzednich lat podatkowych nie korzystali z odliczenia od podstawy opodatkowania, nie przekreśla to stosowania jej do dochodu i podatku dochodowego pobieranego na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.