Wyrok NSA z dnia 25 października 1994 r., sygn. SA/Ł 713/94

Nieważna jest decyzja o wymiarze podatku skierowana do podatnika gdy do obliczenia podatku, jego pobrania i przekazania do urzędu skarbowego, obowiązany był notariusz jako płatnik /art. 14 i art. 15 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji.

UZASADNIENIE

Na podstawie aktu notarialnego, sporządzonego w kancelarii notariusza darczyńca W. M. przekazała w drodze darowizny na rzecz swojego siostrzeńca i jego żony przysługujące jej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Od powyższej darowizny, notariusz jako płatnik, pobrał podatek od darowizny w ogólnej wysokości ustalonej przy zaliczeniu obojga obdarowanych do II grupy podatkowej, o której mowa w art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./. Urząd Skarbowy po przeanalizowaniu otrzymanego wypisu aktu notarialnego stwierdził nieprawidłowe zaliczenie obdarowanej do II grupy podatkowej zamiast do III grupy, w związku z czym decyzją dokonał małżonkom K. nowego wymiaru podatku od darowizny w kwocie odpowiednio wyższej. W złożonym odwołaniu podatnicy zarzucili, że organ podatkowy niewłaściwie zaliczył obdarowaną do III grupy podatkowej, gdyż ich zdaniem mieści się ona w pojęciu "małżonków innych zstępnych", określających krąg osób zaliczonych do II grupy podatkowej.