Wyrok NSA z dnia 12 maja 1994 r., sygn. SA/Ł 365/93

1. Działalność gospodarcza jest faktem i kategorią o charakterze obiektywnym. W tym sensie nie ma i nie może mieć znaczenia, że określony podmiot prowadzący konkretną działalność nie ocenia jej /subiektywnie/ jako działalności gospodarczej, nie nazywa jej tak, oświadcza, że jej nie prowadzi bądź nie zgłasza obowiązku podatkowego itp. Wymóg zgłoszenia do ewidencji podjętej działalności gospodarczej /art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ nie jest warunkiem konstytuującym obiektywną z natury rzeczy działalność gospodarczą.

2. Działalność gminy mająca na celu zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty np. w zakresie komunalnego budownictwa mieszkaniowego jest więc działalnością gospodarczą, mimo, iż nie jest nastawiona na zarobek, osiąganie zysków itp.

3. Wydatki na nabycie mieszkania w budynku wybudowanym przez gminę w ramach niezarobkowej działalności gospodarczej polegającej na komunalnym budownictwie mieszkaniowym w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkaniowych gminy, a następnie sprzedaży wybudowanych w ten sposób w ramach tej działalności lokali mieszkalnych, nie uprawniają do ulgi podatkowej z art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

UZASADNIENIE

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Podniesiony w sprawie problem prawny /ale i faktyczny/ jest niewątpliwie istotny, a to z uwagi na:

a/ potrzebę wykładni terminu "prowadzenie działalności gospodarczej", użytego w omawianym art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" przywoływanej już wielokrotnie ustawy, a także związaną z powyższym niejednolitość orzecznictwa - zarówno co do prawa materialnego jak i procesowego /np. wyroki NSA z dnia: 10 marca 1993 r. - III SA 2111-2112/92, 4 grudnia 1992 r. - SA/Po 1765/92, SN z dnia 23 września 1993 r. - III ARN 41/93/