Wyrok NSA z dnia 17 listopada 1993 r., sygn. SA/Wr 1053/93

Na zasadzie art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ w związku z art. 51 ust. 2 tej ustawy i wydanym na podstawie zarządzenia Ministrów Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych z dnia 5 lipca 1985 r. w sprawie zameldowania i wymeldowania żołnierzy w czynnej służbie wojskowej oraz zasad prowadzenia ewidencji ludności w budynkach wojskowych /Dz.Rozk. MON 1985 poz. 46/ ewidencję osób uprawnionych do przebywania na warunkach pobytu stałego w osobnych kwaterach stałych i innych lokalach przeznaczonych na zakwaterowanie sił zbrojnych, a także osób uprawnionych do pobytu stałego w kwaterach /lokalach/, znajdujących się na terenie zamkniętego obiektu wojskowego, prowadzą wójtowie, burmistrzowie i prezydenci miast stosownie do art. 3 pkt 11 lit. "b" ustawy kompetencyjnej z dnia 17 maja 1990 r. /Dz.U. nr 34 poz. 198 ze zm./.