Wyrok NSA z dnia 30 czerwca 1993 r., sygn. III SA 113/93

Nieterminowe dokonywanie wpisów w księdze powodują jej niezgodność ze stanem rzeczywistym, zatem w rozumieniu par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 1990 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 88 poz. 516/, można ją uznać za nierzetelną. Dlatego nie można uznać jej za dowód w postępowaniu podatkowym - zgodnie z art. 169 par. 1 Kpa.

oddala skargę w przedmiocie szacunkowego ustalenia podstawy opodatkowania.

UZASADNIENIE

W wyniku kontroli dokonanej w dniu 9 października 1991 r. w zakładzie produkcji mączek zwierzęcych prowadzonym przez Stanisława W. stwierdzono nieprawidłowości w prowadzonej przez niego podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a mianowicie:

- w okresie 1-8 października 1991 r. nie wpisano obrotów co najmniej na kwotę 52.111.500 zł oraz rachunków dot. poniesionych kosztów na kwotę 15.931.600 zł,

- w dniach 2, 4 i 7 stycznia 1991 r. dokonano sprzedaży mączki na kwotę 34.620 zł, gdy remanent na dzień 1 stycznia 1991 r. wykazywał stan zerowy,

- tom IV księgi przychodów i rozchodów został pobrany i oparafowany w Urzędzie Skarbowym w dniu 13 listopada 1991 r., podczas gdy pierwszy zapis w tym tomie dotyczył zakupu dokonanego w dniu 12 listopada 1991 r.

Mając powyższe na uwadze Urząd Skarbowy w B. uznał, że księga prowadzona była nierzetelnie - art. 169 par. 1 Kpa i pominął ją jako dowód w postępowaniu podatkowym, a podstawy opodatkowania za rok 1991 ustalił w drodze oszacowania.