Wyrok NSA z dnia 23 listopada 1992 r., sygn. IV SA 721/92

Jeżeli organ pierwszej instancji nie rozpatrywał sprawy w zakresie merytorycznym - "co do jej istoty", lecz wyłącznie w granicach określonych w art. 156 par. 1 Kpa, i w związku z tym był uprawniony do wydania decyzji o charakterze wyłącznie kasatoryjnym, to organ odwoławczy, w ramach sprawowanej kontroli instancyjnej, również nie jest władny wydać decyzję reformatoryjną, orzekającą "co do istoty sprawy".

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Sylwii K. na decyzję Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 17 marca 1992 r. w przedmiocie nakazania zabezpieczenia działki przed zalewaniem wodami opadowymi i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa kwotę pięćdziesiąt tysięcy złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.

UZASADNIENIE

Prezydent Miasta S. decyzją z dnia 17 stycznia 1991 r., powołując się na art. 54 ust. 1 prawa budowlanego, art. 5 pkt 16 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 34 poz. 198/ w związku z art. 40 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123/, nakazał Sylwii K. wykonanie trwałego zabezpieczenia obiektów i ogrodzeń graniczących z działką od strony ul. G. w S. przed skutkami spływającej z terenu działki wody opadowej, w terminie do dnia 15 kwietnia 1991 r. W uzasadnieniu stwierdził, że wody opadowe, spływające z terenu zniwelowanej działki przy ul. K. nr 5, powodują zamakanie ogrodzeń i ścian obiektów gospodarczych na posesjach przy ul. G., graniczących z tą działką, a tym samym ich systematyczne niszczenie. Wymienione obiekty i ogrodzenie mają charakter muru oporowego i w wypadku ich zniszczenia może dojść do osunięcia się istniejącej skarpy.