Wyrok NSA z dnia 8 stycznia 1992 r., sygn. II SA 1140/91

Zwolnienie funkcjonariusza celnego od obowiązku wykonywania pracy /par. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1983 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków urzędników administracji celnej - Dz.U. nr 5 poz. 34/ nie jest tożsame z instytucją zawieszenia urzędnika w wykonywaniu obowiązków, o której mowa w art. 11 i art. 12 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, lecz ze zwolnieniem z pełnienia obowiązków, o ,jakim mowa w art. 15 tej ustawy. Zwolnienia takie są ściśle związane z wypowiedzeniem stosunku pracy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Jerzego Ch. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 16 października 1991 r. w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy i zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję.

UZASADNIENIE

Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z dnia 16 października 1991 r. nr DPK-I-111-384/91, wydaną na podstawie par. 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1983 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków urzędników administracji celnej /Dz.U. nr 5 poz. 34/, zawiesił Jerzego Ch. z dniem 17 października 1991 r. w pełnieniu funkcji dyrektora Urzędu Celnego w Rz. i jednocześnie rozwiązał z nim stosunek pracy z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, to jest z dniem 31 stycznia 1992 r. W uzasadnieniu decyzji wskazał - jako ważne względy służbowe - czterokrotne wprowadzenie w błąd Prezesa Głównego Urzędu Ceł przez podanie nieprawdziwych danych co do przebiegu prac związanych z przebudową przejścia granicznego i zdezorganizowanie ruchu na przejściach granicznych przez wydanie w dniu 19 sierpnia 1991 r., bez żadnej podstawy prawnej i faktycznej, polecenia pobierania od importerów zabezpieczania majątkowego w gotówce, co spowodowało wydłużenie czasu odprawy celnej oraz liczne uzasadnione skargi importerów, a ponadto - naruszenie zaufania do urzędu administracji państwowej i dobrego imienia reprezentowanej instytucji.