Wyrok NSA z dnia 13 marca 1991 r., sygn. SA/Wr 150/91

Podstawy do zwolnienia żołnierza z zasadniczej służby wojskowej ze względu na konieczność prowadzenia gospodarstwa rolnego nie może stanowić wyłącznie okoliczność, że potrzebna jest jego pomoc w pracach w takim gospodarstwie.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Bronisława L. na decyzję Wojewody O-kiego z dnia 21 grudnia 1990 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia konieczności prowadzenia przez żołnierza Jana L. gospodarstwa rolnego.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 listopada 1990 r. Nr SO-6311/5/90 Wójt Gminy B., na podstawie art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207/ oraz par. 34 ust. 1 i par. 35 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1989 r. w sprawie udzielania odroczeń zasadniczej służby wojskowej oraz uznawania poborowych i żołnierzy za jedynych żywicieli rodzin /Dz.U. nr 68 poz. 413/, po rozpatrzeniu podania Bronisława L. stwierdził konieczność prowadzenia przez żołnierza Jana L. gospodarstwa rolnego rodziców - Bronisława i Marii małżonków L. we wsi G. W uzasadnieniu decyzji podał, że Jan L. odbywa zasadniczą służbę wojskowa od lipca 1990 r. i do chwili powołania do tej służby pracował w gospodarstwie rolnym swoich rodziców, położonym we wsi G., obejmującym 8,03 ha gruntów, w tym 7,66 ha użytków rolnych, zabudowania mieszkalne i gospodarcze oraz inwentarz żywy: pięć krów, jedną jałówkę, jednego bukata, dwie maciory i trzy tuczniki. Ojciec żołnierza, Bronisław L., jest w pełni zdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, matka żołnierza natomiast, Maria L., cierpi na nadciśnienie tętnicze i według opinii biegłych sądowych lekarzy z dnia 27 listopada 1990 r. jest częściowo niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym - przeciwwskazane jest dźwiganie. Spośród pozostałych członków rodziny L. córka Krystyna, lat 19, jest inwalidką I grupy i wymaga stałej opieki, a syn Piotr, lat 13, uczęszcza do szkoły podstawowej.