Wyrok NSA z dnia 26 czerwca 1987 r., sygn. II SA 2122/86

1. Prawo do pracy, o którym mowa w art. 68 Konstytucji PRL, oznacza prawo do wykonywania każdej, wybranej przez obywatela pracy, jeżeli nie jest ona sprzeczna z powszechnie obowiązującym prawem.

2. "Racjonalność" zatrudnienia, o jakiej mowa w art. 7 ust. 9 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193 ze zm./, nie może być interpretowana jako "przypisanie" danej osoby do wyuczonego zawodu.

3. "Interes społeczny", o którym mowa w powyższym przepisie, musi mieć charakter ogólnokrajowy oraz w takim stopniu poważny i jednoznaczny, by odstępstwo od konstytucyjnej wolności wyboru pracy /prawnie dopuszczalnej działalności gospodarczej/ trzeba było stosować na zasadzie "wyższej społecznie konieczności".