Wyrok NSA z dnia 27 lutego 1985 r., sygn. III SA 1192/84

1. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. nr 7 poz. 52 ze zm./, w każdym wypadku, gdy z przyczyn niezależnych od jednostki gospodarczej następuje zwyżka któregokolwiek elementu składowego ceny, jednostka ta ma uprawnienie do odpowiedniego podwyższenia ceny, wynikające z ustawy i nie podlegające ograniczeniu w innej drodze niż ustawowa.

2. Ograniczenie w uchwale nr 195 Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1983 r. w sprawie zakazu podwyższania cen umownych towarów zaopatrzeniowych i inwestycyjnych wytwarzanych przez jednostki gospodarki uspołecznionej /M.P. nr 43 poz. 253/ tego uprawnienia jednostek gospodarczych tylko do niektórych elementów ceny, poprzez ich enumeratywne wskazanie w par. 1 i 2, oznacza wyjście poza zakres upoważnienia ustawowego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Kopalni Skalnych Surowców Drogowych - Zakład w W. na decyzję Ministra Do Spraw Cen z dnia 14 września 1984 r. w przedmiocie naliczenia kwoty nienależnej i kwoty dodatkowej w łącznej wysokości 3.526.000 zł i na podstawie art. 207 par. 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Okręgowego Urzędu Cen w K., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra do Spraw Cen kwotę złotych sto pięć tysięcy siedemset osiemdziesiąt tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.