Artykuł
Charakterystyka i klasyczne metody wykorzystywania rajów podatkowych - część 2
W pierwszej części cyklu o rajach podatkowych omówiliśmy ich charakterystykę oraz klasyczne metody ich wykorzystywania w celu minimalizacji obciążeń fiskalnych. Szczegółowej analizie poddane zostały: transfer kapitału do spółki zależnej mającej siedzibę w raju podatkowym oraz nabywanie korzyści umownych. Celem drugiej części tego cyklu jest przedstawienie dwóch kolejnych metod wykorzystywania oaz podatkowych, tj. transferu zysków oraz zmiany miejsca zamieszkania osoby fizycznej, a także syntetyczne podsumowanie omawianej problematyki.
Rafał Aleksander Nawrot
Autor jest doktorantem
w Katedrze Prawa Finansowego w WPiA UW
Transfer zysków polega na zaniżaniu lub zawyżaniu cen sprzedaży towarów lub świadczonych usług1. W doktrynie wyodrębniono trzy podstawowe rodzaje tej metody2:
● podział zysków po opodatkowaniu w raju podatkowym,
● zawyżenie kosztów uzyskania przychodów poprzez zaliczenie do nich różnego rodzaju wypłat dla spółek zależnych mających siedziby w rajach podatkowych,
● sprzedaż towarów przez zależną spółkę pośredniczącą mającą siedzibę w raju podatkowym.
Podział zysków po opodatkowaniu w raju podatkowym
Pierwsza z metod transferu zysków, czyli ich podział po opodatkowaniu w raju podatkowym, polega na , należącej do tej samej grupy kapitałowej i zlokalizowanej w państwie będącym stroną umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z państwem, w którym ma siedzibę spółka zależna będąca docelowym odbiorcą zysku spółki matki. Najdogodniejszą formą prawną spółki pośredniczącej w transferze zysków jest holding, a forma przeniesienia do niej dochodu spółki matki nie może podlegać opodatkowaniu u źródła (do form przekazania kapitału zagranicznej spółce holdingowej zazwyczaj należy dokapitalizowanie tej spółki albo darowizna), gdyż godziłoby to w ekonomiczny sens takiej operacji.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
