Kary - skutki podatkowe

1. Kara umowna - przychodem

Kara umowna za nieterminowe przekazanie lokalu jest przychodem z innych źródeł. Wypłacający karę umowną jest zobowiązany wystawić z tego tytułu PIT-8C. Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach. Fragment pisma w tej sprawie przedstawiamy poniżej.

„(...) Uregulowania dotyczące kar umownych zawarte są w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. nr 16, poz. 93 ze zm.). Przepis art. 483 § 1 tego kodeksu stanowi, że można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna). Kara umowna wynika z umowy cywilnoprawnej i nie została objęta katalogiem zwolnień przedmiotowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem odszkodowaniem, którego wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów ustaw lub z przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

W przedstawionym stanie faktycznym należy zatem stwierdzić, iż kwota kary umownej wypłacona nabywcy lokalu za nieterminowe (opóźnione w stosunku do zapisów umowy przedwstępnej) przekazanie i przeniesienie własności lokalu użytkowego stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle zapisu art. 42a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są zobowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są zobowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.