Świadczenie wychowawcze "500+" w aspekcie uprawnienia pracownika do świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych

W ostatnim czasie kilka znanych firm/zakładów pracy zwróciło się do pracowników, by złożyli pisemne oświadczenia o pobieraniu środków z programu "500+" w celu ich uwzględnienia przy wypłatach z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚS). Mimo sporych kontrowersji i różnych interpretacji w tym zakresie oczywiste jest jednak, że zasady wydatkowania środków z ZFŚS, w tym sposób ustalania sytuacji socjalnej pracownika/osoby uprawnionego/uprawnionej do tego typu zapomogi, stanowią przedmiot regulacji zakładowych (czyli wewnętrznych danego zakładu pracy/pracodawcy).

Czy zatem pracodawca ma prawo uwzględniać świadczenie wychowawcze "500+" jako wpływające na sytuację materialną pracownika i na wysokość ewentualnego świadczenia z ZFŚS? Czy w zakresie ustalenia uprawnienia pracownika do świadczeń z ZFŚS pracodawca powinien brać pod uwagę także świadczenie "500+" wypłacane małżonkowi swego podwładnego?

1. Charakter prawny świadczenia wychowawczego "500+"

Świadczenie z programu "Rodzina 500 plus" to nieopodatkowane 500 zł miesięcznie przysługujące na każde drugie i kolejne dziecko, bez dodatkowych warunków. Rodziny o niskich dochodach otrzymują to wsparcie także na pierwsze lub jedyne dziecko (świadczenie wychowawcze przysługuje na pierwsze dziecko, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 800 zł, a jeśli członkiem rodziny jest dziecko niepełnosprawne, świadczenie wychowawcze przysługuje na pierwsze dziecko, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 1200 zł). Świadczenie to ma charakter wsparcia długofalowego i stanowi systemowe wsparcie dla polskich rodzin. Świadczenie wychowawcze "500+" i koszty jego obsługi są finansowane w formie dotacji celowej z budżetu państwa.