Artykuł
Remont czy ulepszenie środka trwałego - różnice podatkowe i ewidencja księgowa
Rozróżnienie pojęć "remont" i "ulepszenie środka trwałego" ma szczególne znaczenie pod względem podatkowym oraz ewidencji księgowej. Nieprawidłowe określenie charakteru poniesionych nakładów może doprowadzić do zaniżenia lub zawyżenia wartości początkowej środka trwałego, a w efekcie zawyżenia lub zaniżenia kosztów. Rozróżnienie tych dwóch kategorii jest istotne, jeżeli chcemy, żeby sporządzone przez nas sprawozdanie finansowe rzetelnie i jasno przedstawiało sytuację majątkową i finansową w danym okresie. Niestety, ani przepisy bilansowe, ani przepisy podatkowe nie definiują, co należy rozumieć przez remont, a co przez ulepszenie.
Ulepszenie środka trwałego powoduje, że jego wartość użytkowa po zakończeniu ulepszenia przewyższa posiadaną przy przyjęciu do używania wartość użytkową, mierzoną okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonego środka trwałego, kosztami jego eksploatacji lub innymi miarami (art. 31 ust. 1 uor). Ulepszenie polega na rozbudowie, przebudowie, modernizacji lub rekonstrukcji powodującej, że wartość użytkowa tego środka będzie większa.
Analogicznie definiują ulepszenie przepisy podatkowe (art. 16g ust. 13 ustawy o CIT oraz art. 22g ust. 17 ustawy o PIT). Należy jednak dodać, że w przypadku podatku dochodowego ustawodawca rozszerza pojęcie ulepszenia środków trwałych o ich adaptację. Dodatkowo przepisy podatkowe określają ulepszenie również kwotowo. W rozumieniu przpisów podatkowych z ulepszeniem mamy do czynienia wtedy, gdy suma wydatków na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekroczyła 3500 zł.
Podsumowując:
Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej środka trwałego w stosunku do wartości z dnia przyjęcia go do używania. Wzrost wartości użytkowej mierzony jest w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
