Artykuł
Możliwości uniknięcia VAT od remanentu likwidacyjnego
W przypadku zakończenia działalności podatnik VAT jest zobowiązany opodatkować remanent likwidacyjny. Obowiązek ten dotyczy podatników VAT będących osobami fizycznymi oraz spółkami osobowymi nieposiadającymi osobowości prawnej. Podatnik może jednak skorzystać z rozwiązań, które pozwolą mu zminimalizować to obciążenie.
Co do zasady opodatkowaniu VAT w ramach remanentu likwidacyjnego podlegają towary, które podatnik VAT ma na stanie w momencie zakończenia działalności.
UWAGA!
Opodatkowanie dotyczy towarów, w stosunku do których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Remanentem nie są objęte przedmioty nabyte na podstawie umowy kupna-sprzedaży, rachunku, faktury ze stawką zwolnioną, darowizny itp.
Definicja towarów zawarta w ustawie o VAT obejmuje wszystkie rzeczy nabyte przez podatnika VAT, a więc nie tylko towary handlowe, ale także środki trwałe i wyposażenie. Może się zatem okazać, że należy odprowadzić VAT od składników majątku nabytych wiele lat wcześniej, być może nawet już nieużywanych. W zakresie ustalania podstawy opodatkowania towarów wykazanych w remanencie likwidacyjnym obowiązują zasady analogiczne jak w przypadku ustalania podstawy opodatkowania przy nieodpłatnym przekazaniu. Podstawą opodatkowania towarów w remanencie likwidacyjnym jest ich cena nabycia (koszt wytworzenia), skorygowana na dzień, w którym należy sporządzić ten spis. Potwierdziło to Ministerstwo Finansów 3 czerwca 2008 r. w odpowiedzi na interpelację poselską nr 3080, w której stwierdziło, że przy określeniu podstawy opodatkowania towarów podlegających spisowi z natury uwzględnia się cenę nabycia w momencie dokonywania spisu. Zatem przy likwidacji (zaprzestaniu) działalności uwzględnia się realną wartość towarów podlegających spisowi (np. w przypadku środków trwałych wartość uwzględniającą zużycie tych środków).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right