Kontrakt menedżerski - optymalizacja zatrudnienia kadry zarządzającej

Autonomia kształtowania treści kontraktu menedżerskiego jest w praktyce nieograniczona. Strony muszą jednak uważać, aby treść lub cel umowy nie sprzeciwiały się właściwości stosunku prawnego, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. W praktyce, jeśli ma być zapewniona właściwa ochrona obydwu stron, wśród elementów umowy z menedżerem powinny się znaleźć:

● obowiązki i uprawnienia menedżera,

● cel umowy,

● zasady oceny wyników zarządzania,

● zakres odpowiedzialności menedżera za podejmowane decyzje i działania,

● wysokość wynagrodzenia menedżera (ryczałtowe lub zmienne, zależne od wyników przedsiębiorstwa),

● rodzaj świadczeń dodatkowych przysługujących menedżerowi (w tym tzw. złoty parasol, tj. odprawa przysługująca w razie wygaśnięcia umowy),

● rodzaj świadczeń przysługujących przedsiębiorstwu (np. odszkodowania),

● obowiązek przestrzegania tajemnicy przedsiębiorstwa,

● zakaz konkurencji,

● kwestie dotyczące rozwiązania umowy.

SŁOWNICZEK

Kontrakt menedżerski jest specyficzną formą zatrudnienia, która nie została wprost uregulowana przepisami prawa. Kontrakt menedżerski to umowa, na podstawie której osoba przyjmująca zlecenie (menedżer) zobowiązuje się do odpłatnego i stałego zarządzania przedsiębiorstwem zleceniodawcy w jego imieniu i na jego rzecz.

Jak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 9 lutego 2011 r. (sygn. akt I SA/Sz 819/10):

Aczkolwiek definicji kontraktu menedżerskiego nie zawierają ani przepisy prawa podatkowego, ani prawa cywilnego, to jednak należy stosować do nich odpowiednio przepisy o zleceniu, a nadto dorobek tak orzecznictwa jak i doktryny.