Artykuł
2. Franchising w prawie podatkowym
Franchising to najlepszy sposób na własny biznes. Coraz więcej osób decyduje się na taką formę prowadzenia działalności. Mówi się, że jest to najlepsza droga do wysokich zarobków. Co warto wiedzieć o tym biznesie?
Franchising należy do umów nienazwanych. Przy zawieraniu tego typu umów oraz do regulacji ich istotnych elementów stosuje się przede wszystkim przepisy Kodeksu cywilnego oraz Prawa własności przemysłowej. Dopuszczalność umowy franchisingowej wynika z zasady swobody zawierania umów, określonej w art. 353 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Przepis ten ma charakter klauzuli generalnej i wskazuje, że umowy franchisingowe mogą funkcjonować w prawie polskim jako umowy nienazwane w granicach swobody kontraktowania. Granice te w przypadku franchisingu są wyznaczane przede wszystkim przez bezwzględnie obowiązujące przepisy ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów.
