Artykuł
1. Nowe zasady aktywowania kosztów finansowania zewnętrznego w MSR 23
Zgodnie z opublikowanym 10 grudnia 2008 r. rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1260/2008 zmieniono rozporządzenie nr 1126/2008 (przyjmujące określone Międzynarodowe Standardy Rachunkowości) w odniesieniu do Międzynarodowego Standardu Rachunkowości (MSR) 23. Na mocy dokonanej nowelizacji dotychczasowe podejście wzorcowe wymagające, aby koszty finansowania zewnętrznego ujmować jako koszty w okresie, w którym były poniesione, zostało całkowicie wykreślone ze standardu.
Zagadnienie aktywowania kosztów finansowania zewnętrznego jest uregulowane zarówno w polskich aktach prawnych, w tym w ustawie o rachunkowości i w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i w MSR 23 Koszty finansowania zewnętrznego. Uregulowania zawarte w ustawie o rachunkowości są jednak bardzo skąpe, zamieszczone jako uzupełnienie definicji ceny nabycia i kosztu wytworzenia towarów, produktów, środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Znakomitym uzupełnieniem są tu regulacje i wyjaśnienia zawarte w MSR 23.
Międzynarodowy Standard Rachunkowości 23 Koszty finansowania zewnętrznego
Podstawowym celem MSR 23 jest przedstawienie podejścia księgowego do kosztów finansowania zewnętrznego. Zaktualizowany MSR 23 znosi dopuszczalną przez poprzednią wersję możliwość ujęcia kosztów finansowania zewnętrznego bezpośredniego w kosztach, które można przyporządkować bezpośrednio nabyciu, budowie lub wytworzeniu dostosowywanego składnika aktywów.
Obecnie wszystkie tego rodzaju koszty finansowania zewnętrznego muszą być aktywowane jako część ceny nabycia lub kosztu wytworzenia danego składnika aktywów. Pozostałe koszty finansowania zewnętrznego są ujmowane bezpośrednio w kosztach. W kształcie poprzedzającym aktualizację standard wymagał niezwłocznego zaliczenia kosztów finansowania zewnętrznego w ciężar kosztów bieżących jednostki.
