Jak ustalać podstawę opodatkowania, gdy pracownik płaci tylko część ceny

Przed zmianą stanowiska organy podatkowe uznawały, że podstawę opodatkowania świadczenia przekazywanego na rzecz pracownika, gdy płaci on część ceny, a pozostałą część reguluje pracodawca, należy ustalać na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy (wcześniej art. 29 ustawy). Uznawano, że jest to de facto świadczenie odpłatne, tylko odsprzedawane po cenie niższej od zakupu. Z przepisu tego wynika, że podstawą opodatkowania jest kwota, którą sprzedawca (w tym przypadku pracodawca) otrzymał od nabywcy (pracownika), pomniejszona o należny VAT. Dlatego kwota otrzymywana od pracownika była uznawana za kwotę brutto i po pomniejszeniu o należny VAT stanowiła podstawę opodatkowania. Pracodawca mógł natomiast odliczyć pełny VAT z faktury. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 29 grudnia 2014 r. (sygn. ILPP2/443-1033/14-3/EN) czytamy: