Jak rozliczać koszty transportu przy transakcjach zagranicznych

O tym, co jest podstawą obliczenia podatku, stanowi art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, z którego wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Z kolei z art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT, który jest odpowiednikiem art. 78 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, wynika, że w skład podstawy opodatkowania wchodzą koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

1. Jak sprzedawca rozlicza koszty transportu przy dostawie towarów w ramach WDT

Ogólna zasada postępowania jest taka, że jeżeli sprzedawca, poza dostarczeniem towaru na wskazane miejsce, zobowiązuje się wobec nabywcy również do zapewnienia transportu tego towaru, przy czym koszty transportu są wkalkulowane w cenę dostarczonego towaru, to niezależnie od tego, czy transport towarów został wykonany przez podatnika we własnym zakresie czy za pośrednictwem wyspecjalizowanego przewoźnika - całość kompleksowego świadczenia podlega opodatkowaniu według stawki właściwej dla świadczenia głównego, czyli dostawy towarów. Oznacza to, że usługę transportu należy opodatkować według stawki właściwej dla dostawy towarów. Jeżeli dostawa towarów dokonana w ramach WDT spełnia warunki do opodatkowania jej stawką 0% (art. 42 ustawy o VAT), które to warunki są związane głównie z jej odpowiednim udokumentowaniem, to zarówno towary, jak i usługę transportową należy opodatkować stawką 0%.