Artykuł
Zmiany w ustawie o VAT
Z dniem 1 grudnia 2008 r. weszła w życie większość nowych przepisów nowelizujących ustawę o podatku od towarów i usług. Pozostałe weszły w życie 1 stycznia 2009 r. Data nowelizacji związana jest m.in. z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 11 grudnia 2007 r., który uchylił treść przepisów wykonawczych związanych z potwierdzaniem odbioru faktur korygujących jako warunku obniżenia podatku należnego. Uchylenie miało nastąpić w ciągu 12 miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku (11 grudnia 2007 r.). Gdyby nie wyrok, a wypada przypomnieć, że część zmian to pochodne projektu jeszcze z listopada 2006 r., wątpliwe byłoby wejście w życie nowych przepisów nawet z dniem 1 stycznia 2009 r. Zresztą zakres i ranga poprawek wniesionych przez Senat do projektu przygotowanego przez Sejm świadczyć mogą o pośpiechu izby niższej, co przełożyło się momentami na jakość tej nowelizacji. Przyczyną wprowadzenia zmian było m.in. dostosowanie naszych regulacji do wymogów przepisów prawa wspólnotowego, a także wprowadzenie standardów, które w szczególności w obrocie towarowym funkcjonują w innych państwach członkowskich od lat. Nowe przepisy w większości są korzystne dla podatników i należy je ocenić pozytywnie. Są jednak i takie, które nie dość, że pogarszają ich sytuację, to także będą budzić poważne wątpliwości interpretacyjne. Niniejszy komentarz ma na celu przedstawienie najważniejszych zmian, ocenę skutków wprowadzenia nowych przepisów i prognozę problemów, które mogą one budzić w praktyce.
Opodatkowanie czynności nieodpłatnych - darowizny
Zmiany dotyczą opodatkowania przekazywania prezentów o małej wartości, podstawy opodatkowania przy nieodpłatnym przekazywaniu towarów, wywozu towarów poza Wspólnotę pod tytułem darmym, a także darowizn produktów spożywczych dokonywanych przez ich producentów na cele charytatywne.
Zagadnienie nieodpłatnego przekazania budzi i jeszcze długo będzie budzić wiele wątpliwości praktycznych. Wiąże się to z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wykładnia językowa tego przepisu prowadzi do wniosku, że w przypadku gdy podatnik przekazuje towar, w stosunku do którego przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, to jeśli cel przekazania jest związany z prowadzonym przedsiębiorstwem, taka czynność nie powinna podlegać VAT. Analiza porównawcza przepisów krajowych z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej zwana Dyrektywą nr 112) prowadzi do wniosku, że nasze przepisy są bardziej korzystne dla podatników od przepisów wspólnotowych. Jednak organy skarbowe nie mogą w sporze z podatnikami argumentować swoich racji przepisami unijnymi. Powołując się na zasadę racjonalności ustawodawcy, organy stosują dość karkołomną wykładnię systemową art. 7 ust. 2 związaną z treścią art. 7 ust. 3. Przy ocenie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania biorą pod uwagę jedynie przesłankę odliczenia, pomijając cel przekazania. Z kolei wojewódzkie sądy administracyjne i NSA stoją po stronie podatników i wydają korzystne rozstrzygnięcia. Sprawy nie rozstrzygał Trybunał Sprawiedliwości WE w Luksemburgu (dalej zwany ETS), stąd podatnicy nadal mogą mieć wątpliwości. Dlatego dziwi fakt, że ta nowelizacja nie objęła swym zakresem właśnie tego zagadnienia. Bez względu na to, jaką taktykę obierze podatnik (czy uwzględnia cel, czy nie), główną przesłanką opodatkowania darowizn jest kwestia prawa do odliczenia VAT naliczonego przysługującego przy nabyciu lub wytworzeniu towarów.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right