Przejście z podatkowej księgi na księgi rachunkowe

Podatkowa księga przychodów i rozchodów (dalej: pkpir) jest ewidencją prowadzoną dla celów podatku dochodowego. Zasadniczo wynika z niej jedynie wysokość przychodów i kosztów podatkowych. Natomiast księgi rachunkowe to "obraz" całego przedsiębiorstwa, z całym jego majątkiem i wszystkimi zobowiązaniami. Dlatego dla podatników, którzy z początkiem nowego roku mają obowiązek zaprowadzenia ksiąg rachunkowych lub chcą zrobić to dobrowolnie, przejście na "pełną księgowość" jest procesem dość skomplikowanym. Przede wszystkim wymaga ustalenia (zinwentaryzowania) wszystkich składników aktywów i pasywów oraz sporządzenia ich wykazu, zwanego inwentarzem. Do sporządzenia tego wykazu nie wystarczą jedynie informacje zawarte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jednostka musi ustalić składniki swojego majątku trwałego i obrotowego oraz składniki kapitału własnego i zobowiązań na podstawie wszelkiej dostępnej dokumentacji w postaci ewidencji i dokumentów źródłowych, takich jak np. ewidencja środków trwałych, ewidencja wyposażenia, ewidencja VAT, deklaracje ZUS, faktury, wyciągi bankowe, umowy itd. Sporządzony na tej podstawie inwentarz, poprzedzony inwentaryzacją, stanowi następnie podstawę do wprowadzenia bilansu otwarcia w księgach rachunkowych. Jest to czynność o charakterze technicznym, która polega na naniesieniu sald początkowych (BO) na poszczególne konta księgi głównej (ewidencja syntetyczna) oraz konta ksiąg pomocniczych (ewidencja analityczna). Po wprowadzeniu do ksiąg rachunkowych bilansu otwarcia można przystąpić do księgowania bieżących zdarzeń.