comment
Artykuł
Data publikacji: 2004-06-28
Kiedy odliczenie VAT podlega ograniczeniu
Prawo do odliczania podatku naliczonego wynika z określonej w VI Dyrektywie zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasady dokonywania odliczeń zawiera art. 17 tej Dyrektywy.
Kto nie może odliczyć podatku naliczonego
Przede wszystkim prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi VAT.
Nie będzie miał on możliwości odliczenia podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy).
Ponadto prawo to nie przysługuje również podatnikom:
• wykonującym usługi przewozu taksówkami osobowymi (art. 114 ustawy),
• świadczącym usługi turystyki (art. 119 ust. 4 ustawy),
• dokonującym dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków (art. 120 ust. 17 i 19 ustawy).
Należy też pamiętać, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (art. 88 ust. 4 ustawy).
Co nie może być podstawą odliczenia
Podstawy odliczenia podatku naliczonego nie mogą stanowić dokumenty inne niż oryginały faktur lub faktur korygujących albo ich duplikaty. Zatem odliczenia można dokonać wyłącznie na podstawie oryginałów faktur. Przepisy przewidują jednak szereg sytuacji, gdy faktury VAT lub dokumenty celne nie stanowią podstawy odliczenia.
Będzie to miało miejsce w przypadku, gdy:
• sprzedaż towarów lub usług została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi, wystawionymi przez podmiot nieistniejący albo nieuprawniony do wystawienia tych dokumentów, oraz w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii,
Pozostało 89% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right