Podwyższone pracownicze koszty uzyskania przychodów
Koszty uzyskania przychodów dla pracowników są określone kwotowo. Ich wysokość zależy od liczby zawartych umów o pracę i miejsca zamieszkania podatnika (pracownika). Koszty te uwzględnia się w momencie osiągnięcia przez pracownika przychodu ze stosunku pracy, niezależnie od tego, za jaki okres dane świadczenie przysługuje.
W 2013 r. zryczałtowane koszty uzyskania przychodów z tytułu zatrudnienia na podstawie jednego stosunku pracy (stosunku służbowego, spółdzielczego stosunku pracy i pracy nakładczej) wynoszą 111,25 zł miesięcznie, a za rok podatkowy - nie więcej niż 1335 zł (art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; dalej: updof).
W przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku pracy (np. pracuje u kilku pracodawców), koszty te nie mogą przekroczyć łącznie 2002,05 zł za rok podatkowy (art. 22 ust. 2 pkt 2 updof).
Inaczej jest w sytuacji, gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania pracownika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a osoba ta nie uzyskuje dodatku za rozłąkę. Wówczas zryczałtowane pracownicze koszty uzyskania przychodów takiej osoby zatrudnionej na podstawie jednego stosunku pracy są podwyższone i wynoszą 139,06 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1668,72 zł (art. 22 ust. 2 pkt 3 updof).