Leasing, najem, dzierżawa według nowych zasad

W przepisach ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: uor) właściwie nie uregulowano kwestii związanych z leasingiem - a zwłaszcza z leasingiem finansowym. W art. 4 uor zawarto siedem warunków, z których umowa musi spełnić tylko jeden, żeby można było ją zakwalifikować do umów leasingu finansowego. Ponadto, z art. 3 ust. 1 pkt 14 uor wynika, że w przypadku leasingu finansowego dany przedmiot może być zaliczony do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Składniki te podlegają amortyzacji. Z powodu tak "skąpego" uregulowania oraz rosnącego zainteresowania transakcjami leasingowymi, które w czasie kryzysu kredytowego okazują się alternatywnym rozwiązaniem finansowania działalności, Komitet Krajowych Standardów Rachunkowości wydał w 2008 r. KSR 5, który teraz został znowelizowany.

Poza "kosmetycznymi" zmianami (np. szyk zdania) najistotniejszą zmianą w KSR 5 jest wprowadzenie do standardu przepisów dotyczących najmu i dzierżawy.

KSR

Umowa leasingu to (...) umowa leasingu nazwana w Kodeksie cywilnym, a także każda inna umowa zawarta na czas oznaczony, na mocy której jedna ze stron, zwana "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków drugiej stronie, zwanej "korzystającym", przedmiot leasingu, którym są składniki aktywów, jak np. nieruchomości, urządzenia, maszyny, środki transportu, wartości niematerialne i prawne. Umowami leasingu, w rozumieniu Standardu, są zatem również nazwane w Kodeksie cywilnym umowy najmu i dzierżawy, zawarte na czas oznaczony. W zakres umowy leasingu mogą również wchodzić dodatkowe (zależne) świadczenia związane z przedmiotem leasingu, jak np. utrzymanie lokali w stanie zdatnym do użytku (np. ogrzewanie, oświetlenie, woda, funkcjonowanie wind, utrzymanie czystości, ochrona) lub zapewnienie serwisu technicznego, oddanych w leasing maszyn i urządzeń. W rozumieniu Standardu okres leasingu wynosi co najmniej 12 miesięcy.