Specyfika rachunkowości organizacji pozarządowych

Działalność społeczeństwa jest realizowana w trzech obszarach (sektorach): państwowym, biznesu i działalności społecznej. W sektorze państwowym podejmuje się decyzje na poziomie państwa lub gminy. Jest to tzw. obszar działalności publicznej. Sektor biznesu prowadzi działalność dla osiągnięcia zysku. Sektor działalności społecznej nie jest nastawiony na zysk ekonomiczny, ale na zysk w postaci satysfakcji. Stwarza możliwości twórczej i pożytecznej działalności na rzecz poszczególnych osób lub ogółu społeczeństwa.

Jednostki działające w trzecim sektorze określane są jako organizacje non-profit, z uwagi na to, że ich działalność nie kieruje się potrzebą osiągania zysku. Czasami używa się określenia - organizacje pozarządowe, dla podkreślenia ich niezależności od administracji rządowej. Organizacje te określa się również jako jednostki wolontarystyczne, gdyż ich działalność jest w znacznym stopniu oparta na działalności ochotników. Organizacje pozarządowe, które prowadzą działalność społecznie użyteczną w sferze zadań publicznych, ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie z 2003 r. określiła jako organizacje pożytku publicznego. Coraz bardziej popularna dla określenia organizacji pozarządowych staje się nazwa pochodząca z języka angielskiego - ngo (non-governmental organization). Nazwa ta jest używana przez Organizację Narodów Zjednoczonych oraz inne instytucje międzynarodowe.

Organizacje pozarządowe nie mogłyby spełniać swoich funkcji, gdyby nie współpracowały z innymi sektorami. Biznes dostarcza środków na funkcjonowanie ich działalności, a sektor publiczny zapewnia prawne i organizacyjne możliwości działania.