Konto „Kasa” potrzebne bez względu na rodzaj waluty

Jednostki, nawet jeżeli nie prowadzą działalności gospodarczej, posiadają różnego rodzaju aktywa obrotowe (art. 3 ust. 1 pkt 18 lit. b), w tym aktywa finansowe (art. 3 ust. 1 pkt 24 uor), a przede wszystkim aktywa pieniężne (art. 3 ust. 1 pkt 25 uor).

Zgodnie z ustawą o rachunkowości oraz Prawem dewizowym krajowymi środkami płatniczymi obok waluty polskiej są papiery wartościowe i inne dokumenty pełniące funkcję środka płatniczego, wystawione w walucie polskiej. Walutą polską są znaki pieniężne: banknoty i monety - pieniądze, występujące jako środek rozliczeniowy oraz jako środek regulowania należności i zobowiązań w transakcjach, które realizowane są w każdej jednostce gospodarczej. Oprócz aktywów pieniężnych w formie krajowych środków płatniczych występują waluty obce i dewizy (art. 3 ust. 1 pkt 25 uor), które, wyrażone w złotych polskich, podlegają tak jak waluta polska zasadom zapisanym w ustawie o rachunkowości.

Rozliczenia gotówkowe jednostek pieniężnych krajowych i zagranicznych bez względu na rodzaj waluty prowadzi się na koncie „Kasa”. Konto o tej lub podobnie brzmiącej nazwie jest kontem syntetycznym - kontem księgi głównej. Ewidencją na tym koncie objęte są wszystkie środki płatnicze występujące w danym okresie. Żeby można było mówić o prawidłowo prowadzonej ewidencji środków pieniężnych w kasie, do konta księgi głównej muszą być prowadzone księgi pomocnicze, będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem konta syntetycznego (art. 16 uor). Zapisy w księgach pomocniczych - na kontach analitycznych przedstawione w porządku chronologicznym - muszą umożliwiać ustalenie: