Kradzież towarów - problemy ewidencyjne i podatkowe

Biorąc pod uwagę fakt, że bardzo często towary są przedmiotem ubezpieczenia, magazyny oraz sklepy wyposażane są w techniczne środki zabezpieczające przed kradzieżą, można dojść do wniosku, że zarządzający biorą pod uwagę możliwość włamania i kradzieży towarów z ich organizacji. W związku z tym zmniejszenie korzyści ekonomicznych wywołane taką kradzieżą nie powinno być zaliczane do strat nadzwyczajnych (tzn. kradzieżą z włamaniem, bo tylko takiej kradzieży dotyczy niniejszy tekst; ilekroć w dalszej części tekstu mowa jest ogólnie o „kradzieży”, to należy przez to rozumieć właśnie „kradzież z włamaniem”). Jako straty nadzwyczajne ustawa o rachunkowości definiuje straty powstające na skutek zdarzeń trudnych do przewidzenia, poza działalnością operacyjną jednostki i niezwiązane z ogólnym ryzykiem jej prowadzenia. Szkody spowodowane kradzieżą z włamaniem nie kwalifikują się do zdarzeń określonych w art. 3 ust. 1 pkt 33 ustawy o rachunkowości, bowiem traktuje się je jako związane z ryzykiem prowadzenia działalności, i w związku z tym wartość takich zdarzeń zalicza się do pozostałych kosztów operacyjnych, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 32 uor. Obrót towarami prowadzony w celu niekomercyjnym jest kwalifikowany jako działalność statutowa organizacji, a prowadzony w celach komercyjnych jako działalność operacyjna. W związku z powyższym wszelkie tego typu zdarzenia powinny być kwalifikowane do pozostałych kosztów, nie zaś do strat nadzwyczajnych.