Porada
Komu i kiedy przysługuje dodatek wyrównawczy do wynagrodzenia
Szczególna ochrona przed zwolnieniem niektórych grup pracowników polega nie tylko na zakazie rozwiązywania z nimi umów o pracę w okresie, w którym podlegają ochronie. W stosunku do takich zatrudnionych obowiązuje też zasada nienaruszalności ich wynagrodzeń. Przesunięcie na inne stanowisko pracy, wynagradzane mniej korzystnie, skutkuje koniecznością zrekompensowania pracownikom strat poniesionych z tego tytułu przez wypłatę dodatku wyrównawczego. Koszt tego dodatku ponosi w całości pracodawca.
Pracodawca nie może zwolnić się z wypłaty dodatku wyrównawczego, jeżeli pracownik nabył do niego prawo, tj. jego wynagrodzenie zostało obniżone ze względu na zmianę warunków pracy i płacy.
Dodatek dla pracownic w ciąży i matek karmiących dziecko piersią
Najliczniejszą grupą zatrudnionych z prawem do dodatków wyrównawczych są pracownice w ciąży oraz karmiące dziecko piersią. Stan ciąży i okres karmienia stanowią bowiem przeciwwskazanie zdrowotne do wykonywania licznych prac. Skutkiem tego jest konieczność przeniesienia takich osób do innej pracy. Przeniesienie do innej pracy musi nastąpić przede wszystkim wtedy, gdy w ciąży jest pracownica zatrudniona w porze nocnej (art. 178 w zw. z art. 151 § 1 Kodeksu pracy). Od momentu przedstawienia pracodawcy zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego stan ciąży zatrudniona nie może świadczyć pracy w nocy. Jednak pracodawca nie musi od razu przenosić takiej pracownicy do innej pracy. Najpierw może zmienić rozkład jej czasu pracy w sposób umożliwiający wykonywanie pracy poza porą nocną. Dopiero gdy jest to niemożliwe lub niecelowe, przenosi pracownicę na inne stanowisko niewymagające pracy w nocy. Zatrudniający, który nie ma możliwości zmiany rozkładu czasu pracy pracownicy w ciąży lub przeniesienia jej do innej pracy, musi zwolnić ją z obowiązku świadczenia pracy przez okres ciąży (art. 178 Kodeksu pracy).
