Jak ustalać przychód ze świadczeń nieodpłatnych w umowach cywilnoprawnych
Świadczenie nieodpłatne jest korzyścią otrzymaną bez ekwiwalentu. Podobnie jak w przypadku pracowników mogą je otrzymać zleceniobiorcy i wykonawcy. Pracodawca musi wówczas wykazać, że udostępnił zleceniobiorcy np. samochód firmowy wyłącznie do celów związanych z umową i otrzymał świadczenie wzajemne w postaci wykonania zlecenia. W takiej sytuacji podatnik nie otrzymuje świadczenia nieodpłatnego.
Pojęcie "świadczenie nieodpłatne" nie zostało zdefiniowane w prawie podatkowym. W praktyce jego zakres wyznaczają orzeczenia sądów administracyjnych (np. uchwała NSA z 18 listopada 2002 r., FPS 9/02, ONSA 2003/2/47). Świadczenia te charakteryzują dwie cechy:
● są to wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, w wyniku których podatnik otrzymuje w sposób nieodpłatny, tj. niezwiązany z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy, oraz
● takie przysporzenie majątkowe jest uzyskiwane kosztem innego podmiotu.
Świadczenie nieodpłatne występuje wtedy, gdy jego odbiorca nie świadczy niczego w zamian obecnie ani nie będzie świadczył w przyszłości. Dodatkowo w warunkach rynkowych otrzymanie tego rodzaju świadczenia wiązałoby się z odpłatnością.
POTRZEBUJESZ POMOCY?