Porada
Jak obliczyć podstawę wymiaru zasiłku z uwzględnieniem wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na takim samym lub podobnym stanowisku
Jeżeli niezdolność do pracy powstanie przed upływem pełnego miesiąca ubezpieczenia, podstawę wymiaru zasiłku stanowi wynagrodzenie, które ubezpieczony będący pracownikiem osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy. Gdy pracownik ma prawo do wynagrodzenia zmiennego, należy obliczyć średnie wynagrodzenie pracowników zatrudnionych na takim samym lub podobnym stanowisku.
Ustalając podstawę wymiaru zasiłku/wynagrodzenia chorobowego dla pracownika, który stał się niezdolny do pracy przed upływem pełnego kalendarzowego miesiąca ubezpieczenia chorobowego, pracodawca musi obliczyć, jakie wynagrodzenie pracownik otrzymałby, gdyby przepracował pełny kalendarzowy miesiąc (art. 37 ust. 1 ustawy zasiłkowej).
Jeśli wynagrodzenie pracownika zostało określone w stałej stawce miesięcznej lub godzinowo (wynagrodzenie stałe), wówczas ustalenie podstawy wymiaru zasiłku polega na przyjęciu kwoty z umowy o pracę, a następnie pomniejszeniu jej o 13,71%.
Jednak w sytuacji gdy pracownik otrzymuje wynagrodzenie zmienne, tj.: prowizyjne, akordowe, zmienną premię pomniejszaną proporcjonalnie za okresy absencji chorobowej, osiągnięte przez niego wynagrodzenie za przepracowane dni robocze:
● dzieli się przez liczbę dni przepracowanych, a następnie
● mnoży przez liczbę dni do przepracowania i
● uzyskany wynik pomniejsza się o składki finansowane przez pracownika (13,71%).
Aby wskazana metoda uzupełniania wynagrodzenia zmiennego była możliwa do zastosowania, pracownik musi przepracować choćby jeden dzień i osiągnąć za ten dzień wynagrodzenie. W przeciwnym razie uzupełnianie wynagrodzenia za pomocą tej metody nie jest możliwe.
