Świadczenia na wypoczynek dla pracowników - zasady przyznawania wsparcia
Pracodawca prowadzący działalność socjalną może bez większych obciążeń dla budżetu firmy dofinansować pracownikom i ich rodzinom np. letni wypoczynek. W przypadku pracodawców, którzy nie tworzą zfśs, wsparcie może pochodzić ze środków obrotowych. Jeżeli np. wypoczynek zostanie zorganizowany przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie dla dzieci pracownika, które nie ukończyły 18 lat, to pracodawca może skorzystać z ulgi w opłacaniu podatku.
Najczęściej udzielanym przez pracodawców świadczeniem w związku z urlopem jest dofinansowanie do wczasów pod gruszą, rozumianych jako każda forma wypoczynku, tj. zorganizowana zarówno przez pracodawcę, jak i we własnym zakresie przez pracowników.
Źródła finansowania wypoczynku pracowników i ich rodzin
Pracodawcy mają dwie możliwości w zakresie źródła finansowania wypoczynku pracownika i członków jego rodziny. Mogą dofinansować lub sfinansować ten wypoczynek z własnych środków albo ze środków pochodzących z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (dalej zfśs). Za działalność socjalną uznaje się m.in. usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, przez co należy rozumieć głównie wypoczynek pracowników i członków ich rodzin w formie (art. 2 pkt 1 ustawy o zfśs):
● wczasów, organizowanych i zakupionych zarówno przez pracodawcę, jak i indywidualnie przez osobę uprawnioną do korzystania z zfśs,
● wypoczynku zorganizowanego w inny sposób niż wczasy lub zorganizowany indywidualnie przez pracownika, czyli tzw. wczasy pod gruszą,
● pobytu w sanatorium na leczeniu lub rekonwalescencji,
● kolonii, obozów, zimowisk itp. dla dzieci i młodzieży.
Poza ustawą o zfśs aktem regulującym zasady przyznawania wsparcia w postaci sfinansowania czy dofinansowania wypoczynku z funduszu jest regulamin gospodarowania jego środkami. Nie ma przy tym przeszkód, aby w regulaminie ograniczyć zakres świadczeń do jednego, wynikającego z ustawy o zfśs, np. do usług świadczonych na rzecz różnych form wypoczynku. Wprowadzając takie ograniczenie pracodawca powinien uwzględnić zapotrzebowanie pracowników na daną formę działalności socjalnej (np. metodą ankietową). Regulamin funduszu należy skonsultować na ogólnych zasadach ze związkami zawodowymi lub z przedstawicielem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.