Kiedy przysługują i jak naliczać odprawy z ustawy o zwolnieniach grupowych
Pracodawcy zatrudniający co najmniej 20 pracowników są objęci działaniem ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, popularnie zwanej ustawą o zwolnieniach grupowych. W ustawie tej przewidziano obowiązek wypłacania odpraw pieniężnych pracownikom zwalnianym z przyczyn leżących po stronie pracodawcy.
Odprawę przysługującą na podstawie ustawy o zwolnieniach grupowych należy również wypłacić pojedynczemu pracownikowi zwalnianemu np. w związku z likwidacją jego stanowiska pracy. Nawet w sytuacji, gdy pracownik zgodzi się na rozstanie za porozumieniem stron, nie oznacza to, że nie ma prawa do odprawy. Wystarczy, by inicjatorem rozwiązania stosunku pracy był pracodawca, a przesłanki wystąpienia z taką inicjatywą nie dotyczyły zatrudnionego lub by inicjatorem rozwiązania stosunku pracy był pracownik, ale w porozumieniu dotyczącym rozwiązania stosunku pracy znajdował się zapis, że nastąpiło ono z przyczyn go niedotyczących.
Prawo do odprawy
Pracodawca objęty działaniem ustawy (zatrudniający co najmniej 20 pracowników) musi wypłacić odprawę wszystkim pracownikom zwalnianym z przyczyn ich niedotyczących.
Korzyści
Zakład pracy zatrudniający mniej niż 20 pracowników nie musi wypłacać pracownikom zwalnianym z przyczyn leżących po stronie pracodawcy odpraw pieniężnych.