Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
comment

Artykuł

Data publikacji: 2008-04-22

Zatrudnianie i ubezpieczenia obcokrajowców w Polsce

Zatrudniając obcokrajowca w Polsce należy zwrócić przede wszystkim uwagę, jakiego kraju jest on obywatelem. W zakresie możliwości podejmowania pracy w Polsce uprzywilejowani są obywatele Unii Europejskiej i państw, z którymi Unia Europejska zawarła umowy o swobodnym przepływie osób, którzy w większości przypadków mogą podejmować zatrudnienie w Polsce bez konieczności uzyskiwania zezwoleń. Natomiast osoby z państw spoza UE przy zatrudnianiu w Polsce nie są traktowanie jednakowo, gdyż dla niektórych państw oraz rodzajów prac zastosowano wyjątki od konieczności uzyskiwania zezwoleń na pracę w Polsce.

Zatrudnianie obcokrajowców w Polsce

I. Zatrudnianie pracowników z UE

Obecnie nie obowiązują już okresy przejściowe w swobodnym dostępie do polskiego rynku pracy w stosunku do obywateli wszystkich państw Unii Europejskiej. Osoba posiadająca obywatelstwo państwa członkowskiego lub państwa, z którym UE zawarła umowę o swobodnym przepływie pracowników, może być swobodnie zatrudniona w Polsce (poza ewentualnym ograniczeniem wynikającym z poniżej wskazanych zasad).

Swoboda przepływu osób, w tym pracowników, jest jednym z filarów Unii Europejskiej. Artykuł 39 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską określa, że Wspólnota zapewnia swobodny przepływ pracowników, co oznacza zniesienie wszelkiej dyskryminacji wobec pracowników państw członkowskich, stosowanej ze względu na obywatelstwo w dziedzinie zatrudnienia, płac oraz innych warunków pracy. Swobodny przepływ pracowników obejmuje prawo do:

l przyjmowania konkretnie zaoferowanej pracy,

l swobodnego przemieszczania się w obrębie Wspólnoty w celu przyjęcia pracy,

l przebywania w jednym z państw członkowskich w celu wykonywania pracy,

l pozostawania, po zakończeniu zatrudnienia, na terytorium jednego z Państw Członkowskich.

Oznacza to, że pracownik migrujący musi być w państwie przyjmującym traktowany tak samo jak obywatel danego państwa, ale jednocześnie tak samo jak obywatel tego państwa dostosować się do regulacji krajowych, które mogą być odmienne niż w jego własnym kraju.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00