NOWE ORZECZNICTWO SĄDU NAJWYŻSZEGO W SPRAWIE WYPOWIEDZEŃ

Chociaż przyczyny wypowiedzenia muszą być ściśle związane z konkretną sytuacją faktyczną, to także w tym zakresie orzecznictwo Sądu Najwyższego stanowi cenną wskazówkę dla pracodawcy.

Sąd Najwyższy wielokrotnie zwracał uwagę, że kwestię utraty zaufania do pracownika, jako uzasadnionej przyczyny wypowiedzenia, należy rozpatrywać na gruncie okoliczności konkretnej sprawy. W ostatnim orzecznictwie Sądu Najwyższego znajdują się przykłady potwierdzające tę tezę.

W wyroku z 10 sierpnia 2000 r. (I PKN 1/00, OSNAP 2002/5/112) Sąd Najwyższy zwrócił uwagę na konieczność zaostrzania kryteriów oceny możliwości utraty zaufania do pracownika przy osobach zajmujących stanowiska kierownicze. W przedmiotowej sprawie sądy obu instancji ustaliły w sposób nie budzący wątpliwości, że powódka zatrudniła, w kierowanej przez siebie jednostce organizacyjnej pracodawcy, kilku członków swojej rodziny, a w zakresie prowadzonych inwestycji podejmowała decyzje narażające na szwank interesy pracodawcy, w szczególności dokonując budzącego wątpliwości wyboru wykonawców i wypłaty na ich rzecz, przed rozpoczęciem robót, zaliczek sięgających nawet 100% wynagrodzenia. W ocenie Sądu Najwyższego utrata zaufania do powódki była w powyższych okolicznościach racjonalna i uzasadniona.