Pracownik przywrócony do pracy ma prawo najwyżej do 3-miesięcznego wynagrodzenia

przywrócenie do pracy, wynagrodzenie, konstytucja, Trybunał Konstytucyjny

Stan faktyczny

Członek związku zawodowego, zatrudniony w jednej ze spółek kolejowych, w maju 2008 r. został zwolniony z pracy bez zachowania okresu wypowiedzenia na podstawie art. 52 Kodeksu pracy. Pracownik odwołał się do sądu, żądając przywrócenia do pracy. Ostatecznie wygrał proces i został przywrócony do pracy prawomocnym wyrokiem w listopadzie 2010 r. Pracownik powrócił do zakładu w grudniu 2010 r. i zażądał wypłaty wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy za okres od maja 2008 r. do grudnia 2010 r. Prawo do takiego wynagrodzenia przysługuje pracownikom szczególnie chronionych przed zwolnieniem na podstawie art. 57 § 2 Kodeksu pracy, np. pracownicom w ciąży, na urlopie macierzyńskim, urlopie ojcowskim, działaczom związkowym. Pozostali pracownicy również mają prawo do wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, ale jest ono ograniczone do wysokości 3-miesięcznej pensji (art. 57 § 1 Kodeksu pracy).