Obowiązki pracodawcy w przypadku przekroczenia rocznej podstawy wymiaru składek ZUS oraz progu podatkowego przez pracownika

Prawidłowe obliczanie i odprowadzanie składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne do ZUS oraz podatku od osób fizycznych do urzędu skarbowego jest jednym z podstawowych obowiązków zakładów pracy. A zatem warto zweryfikować pod koniec roku, czy pracownik nie przekroczył odpowiednich limitów i progów podatkowych, aby uniknąć korekty listy płac oraz deklaracji rozliczeniowych i podatkowych.

Ustalenie przekroczenia rocznej podstawy wymiaru składek emerytalno-rentowych

Po przekroczeniu rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe, tj. 118 770 zł, w 2015 r. nie należy opłacać składek na te ubezpieczenia, ale nadal należy opłacać składki na ubezpieczenia chorobowe i wypadkowe, FGŚP i Fundusz Pracy oraz ubezpieczenie zdrowotne (pod ustawowymi warunkami). Jeżeli pracodawca jest zobowiązany do odprowadzania składki na Fundusz Emerytur Pomostowych (FEP), to po przekroczeniu rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe jest zwolniony z tego obowiązku do końca danego roku. Nie ma przy tym znaczenia, że składka na FEP mogła zostać opłacona od podstawy niższej niż 118 770 zł.

Największe problemy z ustaleniem miesiąca, w którym ubezpieczony przekroczył roczną podstawę wymiaru składek, pojawiają się, gdy taka osoba ma kilka tytułów do ubezpieczeń społecznych (np. dwie umowy o pracę) lub w ciągu roku zmieniła pracodawcę. W takiej sytuacji płatnik musi posiłkować się oświadczeniem złożonym przez ubezpieczonego, a jeśli nie ma takiego oświadczenia, samodzielnie monitorować, kiedy nastąpi przekroczenie 30-krotności i od tego momentu nie naliczać składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.