Obowiązki pracowników sfery budżetowej wynikające ze stosunku pracy

Pracownicy sfery budżetowej mają zdecydowanie więcej obowiązków powszechnych, czyli wynikających z przepisów pragmatyk zawodowych, niż jest to w przypadku pracowników objętych w tym zakresie jedynie przepisami ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (dalej: k.p.).

Obowiązki pracowników sfery budżetowej podzielić można na wynikające z:

● przepisów k.p. i innych przepisów powszechnego prawa pracy (aktów wykonawczych do k.p., innych ustaw związanych z wykonywaniem konkretnej pracy czy zawodu, np. w przypadku pracowników działu księgowości będzie to ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości),

● pragmatyk zawodowych opracowanych np. dla pracowników urzędów państwowych, służby cywilnej czy pracowników samorządowych.

Pracownicy administracji publicznej powinni stosować się do pragmatyk zawodowych.

Obowiązki pracownicze wynikające z Kodeksu pracy

Podejmując zatrudnienie, pracownik bierze na siebie zobowiązanie wykonywania na rzecz pracodawcy określonego rodzaju pracy, pod kierownictwem, w miejscu i czasie wskazanym przez pracodawcę (art. 22 § 1 k.p.).

Stosunek pracy opiera się na podporządkowaniu pracownika pracodawcy w toku pracy. Osoba zatrudniona ma wykonywać polecenia pracodawcy, co zostało wyraźnie podkreślone w art. 100 k.p., precyzującym katalog obowiązków pracowniczych.

Pracownik powinien wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę. Oznacza to, że aby pracownik mógł wykonać polecenie pracodawcy, musi spełniać ono trzy warunki: