USTANIE STOSUNKU PRACY ZE WZGLĘDU NA WIEK A ZAKAZ DYSKRYMINACJI
Odmienne traktowanie ze względu na wiek nie stanowi dyskryminacji, jeżeli w ramach prawa krajowego zostanie to obiektywnie i racjonalnie uzasadnione zgodnymi z prawem celami, w szczególności celami polityki zatrudnienia, rynku pracy i kształcenia zawodowego oraz gdy środki mające służyć realizacji tego celu są właściwe i konieczne.
Zakaz dyskryminacji ze względu na wiek wynika z art. 19 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Konkretyzuje go dyrektywa Rady nr 2000/78/WE z 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (zwana dalej dyrektywą).
Dyrektywa ma na celu wyznaczenie ogólnych ram do walki z dyskryminacją ze względu m.in. na wiek w odniesieniu do zatrudnienia i pracy. Według jej art. 6 nie każde różnicowanie sytuacji pracowników ze względu na wiek stanowi jednak dyskryminację. Warto zaznaczyć, że dyrektywę stosuje się do wszystkich osób zatrudnionych zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym, łącznie z instytucjami publicznymi.
POTRZEBUJESZ POMOCY?