CZAS PRACY KIEROWCÓW

Marek Rotkiewicz

● rozkłady czasu pracy

● przerwy w pracy

● ewidencjonowanie czasu pracy

Kierowcy ze względu na specyficzny rodzaj pracy i sposób jej wykonywania należą do tej grupy pracowników, dla której zasady ustalania czasu pracy zostały określone w odrębnej ustawie. Duże znaczenie w stosowaniu tych przepisów szczególnych mają regulacje unijne.

Przepisy o czasie pracy kierowców nakazują ścisłe przestrzeganie czasu przerw, wypoczynków, ograniczeń maksymalnych wymiarów czasu pracy i czasu prowadzenia pojazdu. To powoduje powstanie wielu problemów przy stosowaniu poszczególnych norm i zasad dotyczących czasu pracy tej grupy zatrudnionych.

W stosunku do niektórych kierowców musimy łącznie stosować kilka różnych grup przepisów. Do najważniejszych zalicza się:

● ustawę z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (DzU nr 92, poz. 879 ze zm.),

● rozporządzenie (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 561/2006 z 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (DzUrz UE L 102 z 11.04.2006 r., s. 1, zwane dalej rozporządzeniem 561/2006),

● Kodeks pracy.

Ustawa o czasie pracy kierowców ma zastosowanie do każdego kierowcy zatrudnionego na podstawie stosunku pracy wykonującego przewozy drogowe.

Rozporządzenie 561/2006 ma z kolei zastosowanie do przewozu drogowego:

● rzeczy, gdy dopuszczalna masa całkowita pojazdów łącznie z przyczepą lub naczepą przekracza 3,5 tony,

● osób pojazdami skonstruowanymi lub trwale przystosowanymi i przeznaczonymi do przewozu więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą.

Postanowienia ww. rozporządzenia stosujemy, niezależnie od kraju rejestracji pojazdu, do przewozu drogowego wykonywanego:

● wyłącznie na terytorium UE oraz

● między UE, Szwajcarią i innymi państwami-stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

W miejsce rozporządzenia 561/2006 do międzynarodowego transportu drogowego wykonywanego w części poza obszarami UE, Szwajcarii i państw będących stronami umowy o EOG stosuje się umowę europejską dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), sporządzoną w Genewie 1 lipca 1970 r. (DzU z 1999 r. nr 94, poz. 1086 i 1087; zwaną dalej umową AETR).