Odprawy pracownicze

Odprawy występujące w prawie pracy mają na celu częściową, lecz szybką kompensatę straty poniesionej przez uprawnionego, takiej jak utrata zatrudnienia czy śmierć osoby przyczyniającej się do utrzymania. Mają również złagodzić trudy dostosowania się do nowej sytuacji, wywołanej uszczupleniem dotychczasowych źródeł finansowania. Wysokość otrzymanej odprawy jest ściśle związana z wykonywaną przez uprawnionego pracą, a często z jego miejscem pracy. Przepisy szczególne i prawo zakładowe przewidują bowiem liczne odstępstwa od regulacji kodeksowych.

Uprawniony do odprawy pieniężnej przewidzianej ustawą z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (DzU nr 90, poz. 844 ze zm.) jest pracownik, z którym został rozwiązany stosunek pracy (w drodze wypowiedzenia przez pracodawcę albo na mocy porozumienia stron, w trybie zwolnień grupowych lub indywidualnych) z przyczyn leżących po stronie pracodawcy zatrudniającego co najmniej 20 pracowników.

• miesięcznemu wynagrodzeniu, jeżeli pracownik przepracował u danego pracodawcy mniej niż 2 lata,

• 2-miesięcznemu wynagrodzeniu, jeżeli pracownik przepracował u danego pracodawcy 2 i więcej lat, jednak nie więcej niż 8 lat,

• 3-miesięcznemu wynagrodzeniu, jeżeli pracownik przepracował u danego pracodawcy ponad 8 lat.