Data publikacji: 20.11.2004
Prawo do odprawy emerytalno-rentowej
Pracodawca musi wypłacić odprawę każdemu pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na te świadczenia.
Bożena Lenart
Odprawa emerytalno-rentowa jest obowiązkowym świadczeniem ze stosunku pracy (art. 921 § 1 k.p.). Odprawa przysługuje w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia, jednakże na podstawie przepisów wewnątrzzakładowych pracownicy mogą być uprawnieni do odprawy w wyższej wysokości.
Kto może otrzymać odprawę?
Prawo do odprawy przysługuje każdemu pracownikowi, spełniającemu warunki określone w art. 921 k.p. - nie tylko zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, ale i zatrudnionemu na podstawie jednej z terminowych umów o pracę (np. umowy na czas określony), a także w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Odprawa emerytalno-rentowa przysługuje pracownikowi nie tylko wtedy, gdy po ustaniu stosunku pracy przechodzi on na emeryturę zwykłą, ale i wtedy gdy przechodzi na emeryturę wcześniejszą (por. wyrok Sądu Najwyższego z 11 stycznia 2001 r., I PKN 187/00, OSNP 2002/18/429). Prawo do odprawy przysługuje także w przypadku, gdy pracownik po ustaniu stosunku pracy przechodzi na rentę z tytułu niezdolności do pracy - niezależnie od tego, czy jest to renta stała czy okresowa.