comment
Artykuł
Data publikacji: 2018-06-30
Zawód lekarza w Unii
W ramach Unii Europejskiej dostęp do wykonywania zawodu lekarza podlega harmonizacji w zakresie niezbędnym do swobodnego przepływu osób i usług w ramach wspólnego rynku na podstawie art. 43 i art. 49 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Ponadto zawód lekarza jest objęty regulacją „sektorową”, gwarantującą uznawanie kwalifikacji na terytorium Wspólnoty.
JACEK GOLIŃSKI
Urząd Komitetu Integracji Europejskiej
e-mail: autorzy.spp@infor.pl
W zakresie uznania kwalifikacji lekarskich, do roku 1993 prawo wspólnotowe opierało się na przyjętych w połowie lat 70. dyrektywach dotyczących zawodu lekarza.
Były to następujące akty:
• Dyrektywa Rady 75/362/EWG z 16 czerwca 1975 r. w sprawie wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw oraz innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji w dziedzinie medycyny, obejmująca środki ułatwiające skuteczne wykonywanie prawa przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług (Dz. Urz. WE nr L 167, 30/6/1975),
• Dyrektywa Rady 75/363/EWG z 16 czerwca 1975 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych w zakresie działalności lekarzy (Dz. Urz. WE nr L 167, 30/6/1975),
• Dyrektywa Rady 86/457/EWG z 15 sierpnia 1986 r. w sprawie szkolenia zawodowego w zakresie zawodu lekarza ogólnego (Dz. Urz. WE nr L 267, 19/9/1986).
Przepisy te były wielokrotnie i w znaczącym stopniu zmieniane m.in. w związku z procesem rozszerzania EWG, a potem Unii Europejskiej o nowe państwa członkowskie, a także w związku z rozwojem prawa wspólnotowego (w głównej mierze wynikającym z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich).
Od 1993 r. wyżej wymienione dyrektywy zostały ujednolicone i zastąpione jedną dyrektywą nr 93/16/WE.
Pozostało 90% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
