Zatrudnianie wolontariuszy

Ustawa z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. Nr 96, poz. 873) unormowała zasady zatrudniania wolontariuszy przez podmioty w niej wskazane.

Wolontariuszem, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 3 powołanej ustawy, jest osoba, która ochotniczo i bez wynagrodzenia wykonuje świadczenia na zasadach określonych w ustawie.

Świadczenia wykonywane przez wolontariusza odpowiadają świadczeniu pracy, polegać więc będą na wykonywaniu przez wolontariusza określonego rodzaju świadczeń na rzecz korzystającego i pozostawaniu w tym zakresie pod jego kierownictwem. Przepis ustanawia zamknięty katalog podmiotów, na rzecz których mogą być wykonywane zadania przez wolontariusza. Oprócz wskazanych w art. 42 ust. 1 przepis ten zawiera również odesłanie do art. 3 ust. 3 ustawy.

Podmioty tam wskazane to:

• osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku państwa do Kościoła katolickiego, o stosunku państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania pod warunkiem, że ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego,

• stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego.

Pozostałe podmioty są wyłączone spod możliwości zatrudniania wolontariusza na zasadach wskazanych w ustawie. Mogą one korzystać z dotychczasowej praktyki i stosować nieodpłatne umowy zlecenia.

Należy jednak podchodzić do tego ze szczególną ostrożnością, aby ustrzec się zarzutu obchodzenia prawa pracy i zatrudniania pracowników bez wynagrodzenia.