Nowe ubezpieczenie zdrowotne - prawa i obowiązki

Ten nowy akt normatywny stanowi, co podkreślają jego twórcy, swoistą „konstytucję” polskiego systemu ubezpieczenia zdrowotnego. Reguluje on w szczególności: zasady powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, prawa i obowiązki ubezpieczonych oraz zasady, tryb i terminy zgłaszania do ubezpieczenia zdrowotnego, ustalania, opłacania i rozliczania składek na ubezpieczenie zdrowotne. Celem wprowadzenia ustawy było usunięcie podstawowych wad dotychczasowego systemu. Zmiany wynikające z ustawy nie mają charakteru rewolucyjnego. Pozostają w zasadzie dotychczasowe unormowania w zakresie zasad ustalania i pobierania składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Podstawowe innowacje polegają na przekształceniu 16 regionalnych kas chorych i branżowej kasy chorych dla służb mundurowych w jeden podmiot - Narodowy Fundusz Zdrowia oraz na wprowadzeniu nowej jakości w planowaniu zakupów świadczeń zdrowotnych. Przyjęte rozwiązania mają doprowadzić do ujednolicenia zasad kontraktowania świadczeń zdrowotnych oraz do zapewnienia ubezpieczonym lepszej dostępności do świadczeń przez wyeliminowanie barier, takich jak np. promesy.

Jakie będą rzeczywiste skutki reformy, pokażą najbliższe miesiące. Celem komentarza jest wskazanie, w jakiej sytuacji prawnej znajdą się ubezpieczeni po wejściu w życie ustawy oraz czy dotychczasowe prawa i obowiązki zostaną zmienione, a jeżeli tak, to w jaki sposób i w jakim zakresie.

Zgodnie z art. 196 nowej ustawy, ubezpieczeni na podstawie ustawy z 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 ze zm.) stali się, z dniem wejścia w życie ustawy, ubezpieczonymi na podstawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia.

Oznacza to, że zostaje zachowana ciągłość ubezpieczenia zdrowotnego zarówno obowiązkowego, jak i dobrowolnego. Ubezpieczenie dobrowolne oparte było dotychczas na umowie między kasą chorych a osobą ubezpieczoną.