Odprawy emerytalne i rentowe

Nabycie prawa do oprawy emerytalno-rentowej nie jest związane ze stażem pracy pracownika u danego pracodawcy. Wyłączną przesłanką nabycia prawa do odprawy jest ustanie stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę lub rentę. Ponadto nabycie prawa do odprawy uzależnione jest od zrezygnowania ze świadczenia pracy w związku z przejściem na emeryturę lub rentę, a nie tylko od uzyskania uprawnień emerytalnych lub rentowych.

Z artykułu 92¹ § 2 k.p. wynika, że prawo do odprawy emerytalno-rentowej może nabyć także taki pracownik, który korzystał z uprawnień emerytalnych lub rentowych, następnie podjął zatrudnienie i ponownie przestał pracować, aby korzystać z uprawnień emerytalnych lub rentowych. Przepis art. 92¹ § 2 stanowi, że nie nabywa prawa do odprawy tylko taki pracownik, który już odprawę otrzymał. Obojętne jest przy tym, czy otrzymał ją od pracodawcy, u którego obecnie jest zatrudniony, czy od innego pracodawcy.

Pracownik musi po rozwiązaniu stosunku pracy spełniać tylko warunki do uzyskania uprawnień emerytalnych lub rentowych, a ustalenie tych uprawnień przez organ ubezpieczeniowy, na podstawie decyzji, może nastąpić już po ustaniu stosunku pracy. Jednocześnie nie może nabyć prawa do odprawy emerytalno-rentowej pracownik, który spełnił warunki do nabycia prawa do emerytury lub renty już po ustaniu stosunku pracy, nawet jeśli nastąpiło to w bardzo krótkim czasie po ustaniu stosunku pracy.