Amortyzacja używanych budynków

Amortyzacja: Suma odpisów amortyzacyjnych dokonywanych w pierwszym roku podatkowym, w którym używany budynek został wprowadzony do ewidencji, nie może przekraczać wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca roku podatkowego.

Od początku bieżącego roku zmieniły się sposoby amortyzacji używanych budynków wprowadzonych do ewidencji środków trwałych. Poniżej prezentujemy syntetyczne omówienie tej problematyki, wskazując na nowe uregulowania i zasady.

Przed przedstawieniem zasad amortyzacji używanych budynków warto wyjaśnić samo pojęcie „budynek”. Stosowna definicja zawarta jest w Prawie budowlanym oraz powtórzona w uwagach szczegółowych do grupy 1 KŚT (Klasyfikacji Środków Trwałych - obowiązującej od początku 2000 r.). Za budynek uważa się obiekt budowlany trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadający fundamenty i dach.

W przypadku amortyzacji używanych budynków podatnik może indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne. Indywidualne stawki mogą być stosowane po spełnieniu następujących warunków: